Dichter bij mezelf – deel 2

Voor de buitenkant
Een bruiloft lijkt Joan altijd leuk. ‘De hele wereld werd romantisch gevraagd. Ik niet. We hadden net een huis gekocht toen Stef meldde dat we beter konden trouwen. Praktisch. Ik hoopte op een leuk feestje, maar er was niets leuks aan. Ja, van de buitenkant. Alles zag er mooi uit. Ook ik in mijn trouwjurk. Stef leefde voor de buitenkant: een mooi huis, een mooie vrouw, een mooie auto. Op dit soort momenten leek hij altijd enorm genereus. Maar daags erna liep ik weer op eieren.’

Ook kinderen horen bij Stefs perfecte plaatje. ‘Omdat ik geen eisprong had, kon ik geen kinderen krijgen. Dat vond ik prima. Kinderen moest je niet blootstellen aan zoveel agressie, zo redeneerde ik. Bovendien vormde een kind een extra belemmering om bij hem weg te gaan. Dat probleem werd prima voor me opgelost door te natuur. Althans, dat dacht ik. Tot ik op een avond kotsmisselijk werd van de etenslucht in huis. Tijdens de eerste echo bleek de baby twintig weken oud. Te oud voor een abortus.’

Carrière maken
Na de geboorte van Gertjan is Joan op slag verliefd. ‘Rondom mijn zwangerschap en in de eerste periode van Gertjans babytijd was Stef een stuk rustiger. Hij wilde heel graag kinderen, dus hij sloeg me niet. Vijf jaar na de geboorte van Gertjan volgde onze dochter Madelief.

Toen Gertjan een jaar was, kwam Stefs agressie in alle hevigheid terug. In de jaren erna moest ik het geregeld ontgelden. Vaak sloeg hij me in de badkamer. Onttrokken aan het zicht van de kinderen. Natuurlijk kregen zij er het een en ander van mee. Ze zullen me ongetwijfeld gehoord hebben. Ze zagen zijn driftbuien en mijn verwondingen. Ze zagen me worstelen met mezelf. Stef kwam overigens niet aan de kinderen. Wanneer hij een dreiging vormde, ging ik voor hen staan. Verbaal kon hij wel enorm tegen ze tekeergaan.’

Ondanks de onrust thuis maakt Joan rap carrière. ‘Ik werkte twaalf jaar als agent. Daarna werd ik gevraagd voor een directeursfunctie bij Fortis. Ik was talent van het jaar. Vervolgens manager van het jaar. Ik kreeg steeds meer verantwoordelijkheden. Hierdoor groeide Stefs jaloezie. Hij gebruikte steeds vaker geweld. Tijdens de vele borrels en zakendiners verbloemde ik mijn verwondingen en blauwe plekken met een blouseje of een coltrui.’

Happy hour
Stef schopt het tot rechercheur zware, georganiseerde criminaliteit. ‘Het werk dat hij deed, gaf hem aanzien. Hij beleefde de avonturen waarover je leest in jongensboeken en werd dan ook zeer gewaardeerd door vakgenoten. Ondanks het feit dat hij altijd wel ergens een arbeidsconflict had.

In 2007 gingen we voor zijn werk naar Curaçao. Ik wilde onze kinderen heel graag een avontuur in het buitenland bieden, maar moest daarvoor wel mijn baan opzeggen. Achteraf realiseerde ik me dat dit precies was wat hij wilde.

Ondanks zijn geweld en verbale agressie waren de jaren op het eiland heerlijk. Ik was veel thuis en genoot van mijn tijd met de kinderen. Wat me het meest is bijgebleven van zijn gedrag uit deze periode? Gertjan had eens een vriendinnetje uit Nederland op bezoek. We gingen met de kinderen naar het ‘happy hour’ op het strand. Op de terugweg in de auto begon Stef me vanuit het niets te stompen. Met drie kinderen op de achterbank. Het vriendinnetje van Gertjan probeerde de boel te sussen. Om je kapot te schamen.

Terug in Nederland, na Stefs zoveelste arbeidsconflict, haalde ik mijn mediationpapieren en startte een eigen bedrijf. Wederom zeer succesvol. Dit was voor hem de druppel.’

Benieuwd hoe dit verhaal afloopt? Lees op vrijdag 16 december a.s. het laatste deel van dit verhaal.

Wij helpen je verder

We zetten onze specialistische kennis graag in om jouw problemen op te lossen en patronen te doorbreken.

Contact opnemen