Jeanette
Ik werk sinds twee jaar bij Perspektief als teamleider en dat doe ik met veel plezier. Het draait hier om de cliënt en dat vind ik enorm belangrijk, want mijn ervaring is dat bij veel organisaties dat niet vanzelfsprekend is. Ik heb negenentwintig jaar ervaring in de gezondheidszorg en welzijnssector.
Ik ben van origine verpleegkundige en uiteindelijk doorgegroeid naar de managementkant. Ik heb veel organisaties van binnen en buiten gezien, maar de ruimte en waardering die ik ervaar bij Perspektief om je werk te doen naar eigen inzicht past echt bij mij als mens.
Thema
Wonen & Zorg
Leeftijd
..
Duur traject
—
Onderwerp
Teamleider bij Perspektief
Ik stuur verschillende teams aan en werk op verschillende plekken. Ik werk samen met heel uiteenlopende cliënten, maar wat voor mij centraal staat is dat het altijd draait om de zelfstandigheid van de cliënt. Ik werk niet met labels, maar kijk altijd naar wie er tegenover mij zit. Om samen te ontdekken wat diegene nodig heeft om stappen te kunnen maken. Ik ben teamleider van team Voorhof, een locatie waar oudere psychiatrische cliënten beschermd wonen.
En ik ben teamleider bij team Thuisbegeleiding. Daar geven we thuisbegeleiding aan cliënten van nul tot en met negenennegentig jaar. Dat kan bijvoorbeeld gaan over opvoedondersteuning, verslavingszorg of helpen met de dagstructuur. Een heel breed pallet aan ondersteuning. Samen met mijn team streef ik ernaar om mensen met hun aandoening of ziek zijn zodanig te ondersteunen, zodat ze hun weg kunnen vinden. Zodat wat ze ook hebben geen belemmering meer is.
Vrijheid, ruimte en vertrouwen, dat is voor mij Perspektief.
Ik ben echt een praktijkmens. Ik ben geen manager op afstand, ik wil die connectie met de werkvloer voelen en daar verbinding mee hebben. Ik wil niet alleen maar bezig zijn met beleid en het maken van strategische keuzes. Al kan ik daar prima over meedenken en vragen over stellen, maar altijd vanuit de ervaring die ik opdoe in de praktijk. Ik ben graag betrokken, dat kan ook gelijk mijn valkuil zijn, want dan bemoei ik me er soms net iets teveel mee.
Ik ben wel een teammanager, maar ik sta graag met mijn voeten in de praktijk!
Maar over het algemeen heb ik een goede wisselwerking met mijn collega’s hierin. En dat resulteert er weleens in dat als we te weinig personeel hebben, ik gewoon meedraai met het team. Even de steunkousen bij iemand aantrekken, een bed verschonen of eten rondbrengen. Juist dan zie ik dingen die ik anders zou missen en heb ik net dat momentje met de cliënt wat zo waardevol is.
Ik wil mensen helpen, kijken naar wat iemand zelf kan en hulp bieden bij wat er niet goed gaat.
Ik vind het lastig om voor een baas te werken. Ik heb nogal een eigen overtuiging over wat goed en slecht is.
Ik kan gewoon niet, niets doen. Ik heb vrienden die bijvoorbeeld een half jaar naar Spanje gaan om te overwinteren. Ik houd echt wel van de zon, maar ik zou op een gegeven moment knettergek worden. Ik maak in mijn werk heel veel verschillende dingen mee, het is nooit saai en ik heb altijd wel wat te vertellen.
Ik zou niet kunnen bedenken wat ik zou doen als ik niet zou werken.
Door gezondheidsredenen is mijn man vroegtijdig gestopt met werken, ik ben dus ook altijd degene geweest die het meest heeft gewerkt. Ik ben eenenzestig en ik heb net vandaag gelezen dat we nog eens drie maanden langer dan onze pensioenleeftijd moeten doorwerken. Ik heb dus nog wel even te gaan en dat is zeker geen straf hier bij Perspektief!
Ik ben vanuit Arosa bij Perspektief terecht gekomen. Ik heb bij Arosa ontzettend veel geleerd over de diversiteit in culturele achtergronden en hoe lastig het soms is om daarmee om te gaan. Met bepaalde gebruiken was ik vaak wel bekend, maar de gewoontes waren totaal nieuw voor mij. Ik heb daar schrijnende dingen meegemaakt, maar ook hele mooie dingen. En ook nu hier in mij huidige werk zijn er soms zaken waar je over na blijft denken.
Soms lig ik weleens wakker.
Ik praat er dan ook wel thuis over en dan is het wel fijn dat mijn man ook een psychiatrische achtergrond heeft. Daardoor kan ik wat meer uitzoomen en zaken van meerdere kanten bekijken. Maar ook met mijn collega’s praat ik na. Er gebeuren gelukkig veel mooie dingen. Mensen die echt uit de ellende zijn gekomen en er iets moois van hebben gemaakt. Dan denk ik bij mezelf: “wat fijn dat het gelukt is”. Maar soms missen we ook weleens iets of lukt er iets niet en ik dan vraag me weleens af: “verdorie, wat maakt nou dat we soms iemand niet kunnen helpen?” En die gevallen blijven me wel bij.
We moeten als maatschappij bepaalde mensen blijven ondersteunen op de gebieden waar het niet lukt. En als het niet anders kan zaken overnemen. Maar altijd voor ogen houden: eigen regie eerst. De mensen voor wie ik zorg zijn soms getekend door het systeem waar ze inzitten of hebben gezeten. Sommigen hebben daar ook fysieke ongemakken aan overgehouden die zichtbaar zijn voor de buitenwereld.
Ik ben blij dat we de “move” hebben gemaakt, mensen bewust te maken over hun eigen verantwoordelijkheid.
Ik kijk daar doorheen en heb het geduld om hele kleine stapjes met ze te zetten. Daarbij ben ik altijd op zoek naar de mogelijkheden binnen de eigen regie. Dat ze hun eigen keuzes kunnen blijven maken, ongeacht of ik het er mee eens ben of niet, want daar gaat het niet om. Het gaat over respectvol met elkaar omgaan.
Ik heb zeven jaar geleden een nier aan mijn man gedoneerd. Fysiek heb ik daar geen last van. Ik heb mazzel, ik ben een gezond mens. Het was heel bijzonder om dat te kunnen doen. We hadden altijd al een goede band, maar dit heeft toch wel gemaakt dat we een diepere band hebben gekregen. En ik kreeg er een gezondere man voor terug. Dus dat zit wel goed.
Ik hoop voor de toekomst dat Perspektief de onbevangenheid blijft behouden en dat er ruimte blijft bestaan voor cliënt en medewerker. En dat ik daaraan kan bijdragen en in mee kan groeien. Een echte droom van mij persoonlijk is een moestuin aan huis. Sterker nog, ik zeg altijd dat als ik de staatsloterij win, dan ga ik een geitenboerderij beginnen. Dat is echt mijn allergrootste droom.
Het zou een soort zorgboerderij worden met een theetuin erbij. En wie weet gaat Perspektief nog eens een zorgboerderij beginnen. Dat zou voor mijn laatste werkjaren een hele mooie werk en privé combinatie zijn, dat zou ik wel heel leuk vinden!
Als ik eerlijk ben droom ik van wat meer vrije tijd om in mijn moestuin te werken.
Wij helpen je verder
We zetten onze specialistische kennis graag in om jouw problemen op te lossen en patronen te doorbreken.